Τα ηλεκτρόνια ενός ατόμου είναι ομαδοποιημένα σε ομάδες με παραπλήσια ενέργεια. Κάθε ομάδα ηλεκτρονίων κινείται σε συγκεκριμένο χώρο γύρω από τον πυρήνα και δημιουργούν μια "στιβάδα" ηλεκτρονίων.

Όσο μικρότερη είναι η ενέργεια μιας στιβάδας τόσο πιο κοντά στον πυρήνα κινούνται τα ηλεκτρόνια της.

Τα ηλεκτρόνια με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη ενέργεια, δηλαδή αυτά που κινούνται σε χώρο μακριά από τον πυρήνα και αποτελούν την "εξωτερική στιβάδα".

Ένα ή περισσότερα από αυτά τα ηλεκτρόνια θα αποβληθούν για να σχηματισθεί ένα κατιόν. Επίσης τα ηλεκτρόνια που προσλαμβάνονται όταν σχηματίζεται ένα ανιόν θα κατανεμηθούν πάλι στην εξωτερική στιβάδα. Έτσι, οι ιδιότητες ενός στοιχείου εξαρτώνται από τον αριθμό των ηλεκτρονίων στην εξωτερική στιβάδα των ατόμων του.

Τα στοιχεία των οποίων τα άτομα έχουν τον ίδιο αριθμό ηλεκτρονίων στην εξωτερική στιβάδα ανήκουν στην ίδια ομάδα και έχουν παρόμοιες ιδιότητες.

Έτσι για παράδειγμα, τα αλκάλια (1η ομάδα) έχουν όλα ένα ηλεκτρόνιο στην εξωτερική στιβάδα, τα αλογόνα (17η ομάδα), έχουν επτά, ο άνθρακας και το πυρίτιο (14η ομάδα), τέσσερα και τα ευγενή αέρια (18 ομάδα), οκτώ.

Για σκεφτείτε! 1η → ένα e, 14η → τέσσερα e, 17η → επτά e, 18η → οκτώ e.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ε;