Το χλωριούχο νάτριο, μια πολύ κοινή αλλά πολύ σημαντική χημική ένωση
Το χλωριούχο νάτριο (NaCl) είναι το γνωστό σε όλους μαγειρικό αλάτι. Είναι μια στερεή κρυσταλλική ένωση με σημείο τήξης 801οC που αποτελείται από θετικά ιόντα νατρίου (Νa+) και αρνητικά ιόντα χλωρίου (Cl-). Τα παραπάνω ιόντα είναι κανονικά διατεταγμένα στο χώρο, έτσι ώστε κάθε αρνητικό ιόν να περιβάλλεται από έξι θετικά και κάθε θετικό από έξι αρνητικά, σχηματίζοντας κύβους που επαναλαμβάνονται στο χώρο. Κάθε κρύσταλλος αποτελείται από δισεκατομμύρια ιόντα.
Μια από τις πηγές το αλατιού είναι το ορυκτό αλάτι που εξορύσσεται από κοιτάσματα στο εσωτερικό του φλοιού της γης, τα οποία πολλές φορές έχουν ύψος εκατοντάδων μέτρων. Το ροζ αλάτι Ιμαλαΐων είναι ένα ορυκτό αλάτι. Ένα πολύ διάσημο αλατορυχείο είναι αυτό της περιοχής Wieliczka στη Ν. Πολωνία. Το ορυχείο αυτό λειτουργεί σήμερα ως μουσείο και μέσα στους χώρους του τα πάντα είναι κατασκευασμένα από αλάτι. Υπάρχουν αγάλματα έπιπλα ακόμα και μια ολόκληρη εκκλησία φτιαγμένα από αλάτι.
Μεγάλες ποσότητες αλατιού παράγονται επίσης στις αλυκές με την εξάτμιση του θαλασσινού νερού με τη βοήθεια της ηλιακής ενέργειας.
Το χλωριούχο νάτριο χρησιμοποιείται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στη βιομηχανική παραγωγή ανόργανων χημικών προϊόντων. Η συνολική κατανάλωσή του σε όλο τον κόσμο είναι 150 εκατομμύρια τόνοι το χρόνο. Το 50% της ποσότητας αυτής χρησιμοποιείται στην παραγωγή χλωρίου (Cl2), υδρογόνου (H2), νατρίου (Na) και υδροξειδίου του νατρίου (NaOH) το 10% στην παραγωγή του ανθρακικού νατρίου (Νa2CO3) και το 4% στην παραγωγή άλλων χημικών ενώσεων. Το 12% καταναλώνεται στις βιομηχανίες τροφίμων, υφάνσιμων υλών, χαρτιού, χρωμάτων, ελαστικών και πετρελαιοειδών, το 3% ως επιτραπέζιο αλάτι και το 4% στην παραγωγή ζωοτροφών. Τέλος, το 17% καταναλώνεται για το ξεπάγωμα των δρόμων το χειμώνα. Αυτό γίνεται επειδή το σημείο πήξεως κάθε διαλύματος NaCl σε νερό είναι μικρότερο των 0 οC και επομένως η διασπορά του στους χιονισμένους δρόμους, εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό το πάγωμα αυτών. Δυστυχώς, όμως η χρήση αυτή έχει σημαντικά μειονεκτήματα. Εκτός από τη διάβρωση που προκαλεί στα αυτοκίνητα, δημιουργεί και πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα, αφού το χλωριούχο νάτριο είναι επιβλαβές για τα φυτά. Γι΄ αυτό τα τελευταία χρόνια αντί για αλάτι χρησιμοποιείται και ή άμμος (αυξάνει την τριβή ανάμεσα στα ελαστικά των αυτοκινήτων και στην παγωμένη άσφαλτο).